Doce relatos imaxinativos nos que Casares xoga coa historia. Este libro de relatos, o segundo no xénero na obra de Carlos Casares, publicouse por primeira vez en 1979. Desde entón, alcanzou varias edicións. Foi Premio da Crítica en 1980 e mereceu os honores da tradución ao ruso e ao castelán. En xeral, os críticos considérano un dos mellores libros do seu autor. Son, segundo Gonzalo Torrente Ballester, "bromas gastadas á Historia con enxeño xoguetón e perspicaz, cunha graza de fondas raíces que, se unha se enrosca no corazón a outra se crava na intelixencia, e dá ese resultado indefinible que é a flor da literatura". En doce relatos, baseados todos eles en referencias bibliográficas nas que se mesturan a fantasía coa realidade, Carlos Casares faille guiños cómplices a Clío, a musa da Historia, cunha clara intención paródica. Estes contos introduciron na literatura galega un xeito distinto de tratar cousas como a historia, enxergada aquí como o resultado dos soños traxicómicos e malhumorados dunha musa imprevisible e algo excéntrica.
- DOUS NORMANDOS
- LUÍS DE MORGADE,
- O ALQUIMISTA CAAVEIRO
- O AVISADOR E O AVISADO
- O XUDEU XACOBE
- UN ENIGMA HISTÓRICO
- DE CANDO EXECUTARON A PORLIER
- CAGLIOSTRO EN COMPOSTELA
- UN ESCRITOR DIDÁCTICO
- UN FIDALGO FERNANDINO
- SAN PEDRO NOVO
- O REPUBLICANO DE FRANCELOS
Texto
Adobe DRM
Ingrese a su cuenta